Parece, segundo dicía La Opinión de antonte que, “miembros de la Ejecutiva buscan el apoyo de la asamblea local para ejercer de comisionados en en la votación a secretario provincial”. Tamén dicía este xornal que a candidatura promovida por membros da executiva está “sustentada por Mar Barcón”, cousa desmintida categóricamente ó día seguinte no mesmo medio pola compañeira aludida.
Non sei se todo isto é certo ou non. Supoño que os do xornal estarán ben informados… ou non. Se fora certo, a min pareceríame ben… ou non. Confío na palabra da nosa compañeira mais, en calquera caso, creo positivo que en todos os campos desta vida, seica gris e rutinaria, haxa onde escoller. E na nosa agrupación tamén.
Dende logo eu xa escollín.
Eu quero un partido participativo, no que se fale con claridade e non se considere ao que pensa distinto coma un inimigo ao que combater, senón a un compañeiro co que debater.
Quero un partido no que realmente haxa renovación de ideas e de persoas. E hai persoas que non poden encarnar certas ideas. Non pode defender a non acumulación de cargos quen os acumulou, non pode defender que nos cargos orgánicos e públicos debe haber limitación de mandatos quen desempeña cargos públicos e/ou orgánicos consecutivamente desde hai unha chea de anos. Non pode defender estas ideas quen tivo a oportunidade de poñelas en práctica e non o fixo.
Pablo Arangüena e os compañeiros que o acompañarán na súa candidatura nunca desempeñaron ningún cargo orgánico nin público. Entre eles ningún pertence á executiva, nin pertenceu. É unha aposta á marxe deses “juegos de salón o contubernios de despacho”, aos que din que aludía un compañeiro da executiva coruñesa no xornal La Opinión.
A candidatura de Pablo Arangüena loitará contra muíños afoutos, contra xigantes alporizados polos ventos agres que sopran nesta cidade. E sairá adiante ou non, pero nas súas alforxas non leva eivas herdadas de ninguén.
Gerardo Morano
Non sei se todo isto é certo ou non. Supoño que os do xornal estarán ben informados… ou non. Se fora certo, a min pareceríame ben… ou non. Confío na palabra da nosa compañeira mais, en calquera caso, creo positivo que en todos os campos desta vida, seica gris e rutinaria, haxa onde escoller. E na nosa agrupación tamén.
Dende logo eu xa escollín.
Eu quero un partido participativo, no que se fale con claridade e non se considere ao que pensa distinto coma un inimigo ao que combater, senón a un compañeiro co que debater.
Quero un partido no que realmente haxa renovación de ideas e de persoas. E hai persoas que non poden encarnar certas ideas. Non pode defender a non acumulación de cargos quen os acumulou, non pode defender que nos cargos orgánicos e públicos debe haber limitación de mandatos quen desempeña cargos públicos e/ou orgánicos consecutivamente desde hai unha chea de anos. Non pode defender estas ideas quen tivo a oportunidade de poñelas en práctica e non o fixo.
Pablo Arangüena e os compañeiros que o acompañarán na súa candidatura nunca desempeñaron ningún cargo orgánico nin público. Entre eles ningún pertence á executiva, nin pertenceu. É unha aposta á marxe deses “juegos de salón o contubernios de despacho”, aos que din que aludía un compañeiro da executiva coruñesa no xornal La Opinión.
A candidatura de Pablo Arangüena loitará contra muíños afoutos, contra xigantes alporizados polos ventos agres que sopran nesta cidade. E sairá adiante ou non, pero nas súas alforxas non leva eivas herdadas de ninguén.
Gerardo Morano
